ქვათახევი–ლავრისხევი 03.02.2008, "ჯიპტური" Options

[nika]

ეს გასვლა კაი ხანი იგეგმებოდა. მარა ბოლოს ბევრი მანქანა ამოვარდა სიიდან თანაც გასვლის წინა საღამოს. ამ დროს კიდე კარავზე უკვე სია გაბერილი იყო ამ მანქანების გათვალისწინებით. ასე რომ მე ასეთი რამეების ორგანიზებაზე აწი უარს ვამბობ ჩვენი ეგიდით. უბრალოდ შემეცოდა ის ორი ადამიანი ვინც ჩემ მანქანაში უკან იჯდა ერთ სკამზე. ეს ლირიული შესავალი. ახლა კიდევ მონაყოლი.

შევიკრიბეთ სპორტის სასახლესთან. მალევე ჩავიჭეჭყეთ მანქანებში და წავედით საყიდლებზე. შეხვედრის მეორე ადგილი იყო მცხეთის მოედანი. აქედან გავედით წინარეხისკენ. გზა ნელ–ნელა იყინებოდა და ითოვლებოდა და აი უკვე წინარეხი სულ დათოვლილი დაგვხვდა. მარა გზა საბოლოოდ ქვათახევამდე გაკვალული აღმოჩნდა. იქვე ეკლესიის ეზოში აღმოვაჩინეთ უაზიკი დაუჭრელ პილიგრიმებზე. მთელ ამ გზაზე საკმაოდ მცირე დრო დავხარჯეთ. ჯერ პირველი საათიც არ იყო. ცხადია ლავრისხევში წასვლაზე უარს ვერ ვიტყოდით. მღვდელებისგან გავარკვიეთ რომ მოკლე გზა ლავრაში არ არსებობდა (ბილიკებიაო და ა.შ.) გადავწყვიტეთ რომ მაგ ადგილების დაზვერვას მომავალში (თოვლის დნობის შემდეგ) ვიზავდით, ახლა კი ჩვეულებრივი სამანქანე გზით მოსვლა ვამჯობინეთ. თელათგორის გადასახვევთან გავჩერდით რომ ზურას (ვეშაპი) მეგობარს დავლოდებოდით. იქვე აღმოვაჩინეთ ერთი ბორცვაკი და მაგაზე ასვლით გავერთეთ.
შემდეგ წავედით ლავრისკენ. აქ თოვლი გაცილებით დიდი იყო და თან გზაც გაუკვალავი დაგვხვდა. გავუშვით წინ ლევანი რომელიც ჯაჭვებიანი იყო. ადგილობრივებმა "დახრამული გზები"–თ დაგვაშინეს
ლევანის უკან მე გავყევი. საკმაოდ უჭირდა მანქანას სიარული. გზა გაკვალული კი იყო მარა სხვა სიგანის კალეისთვის და თანაც ლევანის უკანა საბურავებიდან ამოყრილი თოვლით იყო ეს კალეები გავსებული. ბოლო აღმაღთზე ვერ ავედი და თან ძრავის ტემპერატურაც ზღვრულ ნიშნულამდე მივიდა. ჩამოვგორდი და გავაჩერე მანქანა, თან ძრავს ვაგრილებდი. მეორე ცდით უფრომაღლა ავედი მარა ბოლოს კალეას ავცდი და მომიწია კიდევ დაგორება. მესამე ცდა უკვე წარმატებული აღმოჩნდა.
მერე კაი ხანი ველოდე სანამ აჩი ამოვიდა. ცოტა ხანში ნივა და სხვა მანქანებიც ამოვიდნენ. მაგრა კი გამიკვირდა მარა უკან რო ჩავდიოდი უკვე ავტობანის დონეზე გაკვალული გზა დამხვდა.

თვითონ ლავრა ისევ ისეთი ლამაზი იყო როგორც 2 წლის წინ შემოდგომაზე ნახვისას. ბოლოს ზურას კიდევ ერთი მეგობარი ამოვიდა უკვე 4 რანერით. ლავრაში სასტავმა გეოკეშიც იპოვა. მოკლედ აქ გაცილებით უფრო გავერთეთ ვიდრე ქვათახევში. უკანა გზაზე რამდენიმე იაღლიშიც მოხდა. ჯერ იყო და მყინვარის ნახვით გავერთე და ნამქერში შევვარდი. გამოუცდელი პასაჟირები მაგრა ნერვიულობდნენ მარა მე კი ვხედავდი რო მარკაჩკით ნელ-ნელა წინ მივიწევდი. ბოლოს გზაზე გავაღწიე. გავაგრძელე გზა და მალე შევნიშნე რომ მარტო 3 მანქანა მომყვებოდა. თურმე იმავე ადგილას ლევანიც გაჭედილა ხოლო 4 რანერს უფრო სერიოზული პრობლემები ჰქონია. ლევანი მალევე ამოიყვნეს და წავიდა 4 რანერის დასახმარებლად. ჩვენ ისევ ქვევით ველოდებოდით. მერე გაირკვა რომ მანქანას საურავები 1.0-ზე დაუშვეს და დაშვებისას ერთი ცალი ბორტიდან მომძვრალა. ხოლო მეორე კიდე ზალატნიკიდან უშვებდა. აჩის აღმოაჩნდა დასაჭერი და ავუტანე ზევით. ამის შემდეგ უკვე თავგადასავლების არეშე ჩავედით მცხეთაში სადაც ისევ რესტორანით დამთავრდა ყველაფერი.

ფოტოვიდეოტოპომასალები მოგვიანებით იქნება.